ELP - Vrijdag 27 juni. Vandaag ontving ik het verslag van de eerste bijeenkomst van de Klankbordgroep Elperstroom op 11 juni jl in 'De Koekoekshof' te Elp, waarover ik al eerder berichtte. Zie: Eerste bijeenkomst Klankbordgroep Elperstroom. In september komt deze groep opnieuw bijeen. Dan volgt ook een tweede publieks-bijeenkomst.
Klik om het volledig verslag van deze avond te lezen rechtbovenin onderstaand document.
ELP - WESTERBORK - Donderdagavond 19.00 uur start van de eerste folkloristische Börkermarkt in het centrum van Westerbork. In de voor de feestelijkheden opgezette muziektent (Waarom niet permanent op deze plek?) verzorgen de Koekoeksblaozers oet Elp het eerste optreden van deze avond en de eerste van het seizoen. Na een half uurtje spelen maken zij plaats voor de Börker Daansers. Het is een prachtige zomeravond en de markt wordt dan ook goed bezocht. Maar als de Koekoeksblaozers om 20.00 uur wederom hun partij spelen is de publieke belangstelling al wat afgenomen.
Het had er tot gisteren nog om gespannen of het muzikale optreden wel door mocht gaan. De heer Lever had wederom bezwaar aangetekend tegen de door de Gemeente Midden-Drenthe afgegeven vergunningen. Maar de rechter besliste, dat de afgegeven vergunningen voor deze zomer rechtmatig dus in orde waren.
De Koekoeksblaozers speelden mooie melodieën en zaten er pront bij in hun 'verse' authentieke kostuums, zoals het een boerenkapel betaamt. Volgende week donderdagavond verzorgd de Malletband van St.Cecilea uit Elp hier op het van Weezelplein de muzikale noot.
ELP - Donderdag 26 juni 2008. Nou vooruit dan! Nog één keer de foto met alle kinderen en leerkrachten van het schooljaar 2007 - 2008 !!! Morgen de allerlaatste dag en maandag 11 augustus beginnen we aan een nieuw schooljaar!
Iedereen prettige vakantie!
Klik rechtsboven in onderstaand document om de allerlaatste Nieuwsbrief van dit schooljaar te lezen:
deur Gerriet Kupers (Gerrit Kuipers)
ELP - Het zunnegie scheen nog lekker op het terrassie van ’t Elper café “De Koekoekshof”. Ik zat daor goed, en zo nou en dan drunk ik ies oet mien glas en keek naor de rust van het darpie. ’t Café stiet daor an een dreejsprong. Men kan daor dus dreej kaanten oet: en men kan ok van dreej kaanten kommen.
’t Luup tegen ’t spitsuur en ik dacht zo bij mij zölf: ’t Kan hier dolkies nog wal drok worden, op zo’n verkeersknooppunt. In ’t café begunde de klok te slaon en ik dacht: Daor hej ’t al; ’t spitsuur zal zo wal lösbarsten.
Ik nam nog een slok oet mien glas fris dat niet zó fris maer was en doe zag ik op de straot, die recht op ’t café anlöp een wicht op de fiets ankommen, een nuver wicht.
’t Spottebret rabbelde aoreg, op de klinkerstraot. Of ’t het veurste of ’t aachterste was, kunk niet heuren, maor doe zie de fiets bij ’t café in ’t fietsenrek naost het terrassie zette, doe zag ik ’t achterlogchie knap hen en waer zwiemelen. Dus zal ’t het aachterste spottebret wal wezen wat zo rabbelde, dacht ik; of misschien allebeide wal, wel zal ’t zeggen. ’t Wicht dat met dat rabbelende spottebret an was kommen fietsen, pakte een karbies van ’t stuur en wij zeden mekaar goeiedag; zoas ’t heurt. Zie gunk ’t café in. Zie mus daenk een kan draank halen, want zie kunnen jao wal volk kriegen of zowat.
Net wol ik waer een slok oet mien glas nemmen, doe heurde ik op de straot, van de kaant van de schoel een trekker ankommen reutelen; met een tank vol gier der achter. De man op de trekker steuk de haand op en ik kun zien datte “mòje” tegen mij zee, maor heuren kunk ’t niet. Vanwege ’t gereutel van de trekker. Vanzölf zee ik ok “mòje”, wat hij niet heurde, denk ik, maor lichtkaans wàl zien kun. Ak niet zien had, dat er een giertank achter de trekker zat, dan kunk ’t wal ruken, doede verbij was. De tank lekte wat en luut een drupspeur achter. Maor de locht oet de giertank is nog wàl zo gezond as de locht van de dieseleulie van de trekker; in elk geval wàl veur ’t greslaand.
Ik drunk wat um de smaak van de gierlocht, die mij ok op de tong slagen was, weg te spulen. Doe zag ik een hond ankommen. Hij kwamp ok van de schoelkaant en was misschien wal met de gierlocht metkommen. Bij ’t fietsenrek, naost het terrassie, tilde hij ien van zien achterpoten op en muuk ’t spottebret dat lös zat, ok nog nat. Doe kuierde wieder, de trekker met de gierlocht achternao. ’t Wicht van de fiets met dat spottebret dat zo rabbelde, en dat nou ok nog nat was, wanwege die hond, kwamp waer tot ’t café oet. Zie höng de karbies an ’t stuur en toogde waer op hoes an.
Nog gien honderd meter was zie vot of daor kwamp zie een kaerel tegen met een rooie kop en een griesachtig bossie haor, op een racefiets. Hij zag gien wicht, gien Koekoekshof, gien terrassie waor ik zat; allien de straot zagge. Een trimmer, vanzölf.
Hij höng over ’t kromme stuur, sleug rechtsof nor de schoel opan, zunder richting an te geven. In ièn roef sneuve verbij met zien tien versnellings. Zien spottebredden rabbelden niet, want hij had gien spottebredden an de racefiets. ’t Kun um mij de schoelmister wal west hebben, maor die had ducht mij de haand wal oetsteuken welke kaant asse oet wol. En aans zal ’t wal een aner west wezen.
Ik had mien glas fris intussen leeg. Doe kwamp er van de kaant, waor de trekker met de giertank die wat lekte, en de hond hen gaon waren, een auto an, of liever een “daffie”. Der kwamp een pet boven ’t stuur oet, waor een manspersoon under zat; ’t zal wal een Elper west wezen, want bij de Koekoekshof nampe de bocht aoreg roem. Net offe haost even opstikken wol, maor ’t daffie trök hum toch waer naor de binnenbocht en hij gunk richting Zuudveld.
‘k Dacht, dak nou de mieste drokte wal had ha, maor daor vergiste ik mij in. Van de kaant van Zuudveld kwamp nou een boer anfietsen, met een mesvörk op de nak. Op dreej van de veer taanden van de mesvörk hadde een dikke eerpel prikt; de veerde eerpel wasse zeker unnerweg kwiet raakt, want op ’t eerpellaand kiekie niet op een eerpel. Die veerde eerpel zal der wal opzeten hebben, maor die was der zeker ofvallen, under dat de boer ’t markte. Maor nou hadde ièn taand bloot, watte vanzölf niet in de gaten had, umdatte de vörk op de nak ha, met de taanden hen achteren. Wij zeden “mòje” tegen mekaar en hij ruup mij nog toe, dat ’t mooi waer was. Dat wus ik trouwens al, want aans zat ik daor jao niet in ’t zunnegie op ’t terrassie van de Koekoekshof um naor ’t spitsuur te kieken. Doe de boer met de mesvörk het straotie naor de schoel indreijde, doe zag ik niks maer ankommen. Van gieniene van de dreej kaanten. ’t Spitsuur zul wal verbij wezen, dacht ik. Hier kunj op ’t spitsuur jun gedachten nog ies laoten gaon over waj ziet. En waj niet ziet, want hier ziej veul maer niet as wal.
Ik gunk ’t café in, betaalde wak opdrunken ha en vreug de kasselein of ’t hier aaltied zo drok was op ’t spitsuur. “Och”, zeede, “dat lig der an, wat er langes komp. Amet niet veul; amet valt ’t met. ’t Völ vandaag nog wal met.” Ik zee dat ’t mij ok niet tegenvallen was en ik zee goeiedag. Verkeerslochten bint ze nog niet an toe in Elp.
(Gelezen aan een wand in 'De Koekoekshof')
ELP – Zaterdag 14 juni 2008, 14.00 uur op de parkeerplaats bij ‘De Koekoekshof’. Zo’n 14 deelnemers verzamelen zich rond gids Tiens Dilling, vrijwilliger van ‘Het Drents Landschap, voor een wandeling door Elp en het natuurgebied ‘Elper – Westerveld’.
In Elp krijgen we op de hoek van de Westerborkerstraat / Hogebrinks weg uitgebreid uitleg over de oudste Saksische boerderij van Elp. Wij volgen de Hogebrinks weg, lopend richting de Spankampen. De gids geeft zinnige informatie over mijn woonomgeving, die ik nog niet ken. Zo blijkt de fraaie dubbele rij bomen langs de Hogebrinks weg in een ver verleden te zijn aangeplant om het brinkdorp Elp te beschermen tegen het stuifzand. We staan hier redelijk hoog, bijna 18 meter boven N.A.P., daardoor was het hier van oudsher droog, dus stuifgevoelig.
Via de Spankampen en de Zwiggelterweg lopen we het Elper – Westerveld in. Van hier tot richting de Westerbroeken loopt dit gebied zo’n vier á zes meter af. Dat heeft tot gevolg dat het hiervoor erg droog is en naarmate we verder komen het natter wordt. Dat verklaart ook, waarom hier vooraan de Jeneverbes staat. Eigenlijk staan we hier in een bejaardenhuis, deze struiken zijn ten minste zeventig, tachtig jaar oud, want er vind hier geen verjonging plaats. Onderzoek loopt naar mogelijkheden om nieuwe aanplant te realiseren. Maar blijkt een moeizaam proces.
De gids wijst naar de rijke begroeiing langs het pad. Bramen, brandnetels, de Salamonszegel, etc. Dit betekent, dat de grond hier minder voedselarm is. Vermoedelijk had Elp hier vroeger zijn vuilstortplaats, waardoor de voedselrijkdom op deze plaats groter is dan verderop.
We gaan over het veerooster en zien verderop al de Schotse Hooglanders staan, die het gebied al grazend onderhouden. De schapen zie ik niet. Het gebied links van het pad is al lang in het bezit van het Drents Landschap. Het deel aan de rechterkant is er veel later bijgetrokken. Dat was een aantal jaren geleden nog bouwland.
We passeren de sloot, die dwars door het gebied loopt. Na de ruilverkaveling in de zestiger jaren heeft men hier voor de bouwlanden, een afwatering moeten realiseren. Omdat het Westerveld nogal hoog ligt, is dat een vrij diepe sloot geworden. En dat had weer tot gevolg dat het Westerveld verdroogde. In het oudste gebied ligt de sloot inmiddels in een duiker. In het gebied rechts ligt de sloot nog open. Het liefst ziet het Drents Landschap de sloot gedempt. Maar boeren hebben een ander belang bij de grond dan een natuurorganisatie. Dus goed en veel overleg daarover is nog nodig.
De gids attendeert ons onderweg op allerlei vogels in het gebied. We horen de tjiftjaf. Hij laat ons het nest zien van een buizerd, met de jongen er nog in. En we kijken naar de acrobatische toeren van de boompieper, die zich telkens uit de lucht laat vallen.
Teruglopend richting de Smalbroeks weg wijst hij op de boswal, waar men de overblijfselen gevonden heeft van bebouwing uit de Bronstijd. Zo tussen 1300 en 500 voor Christus. Afgeleid uit de ‘boorgaten’ die men gevonden heeft, moeten daar enorm grote nederzettingen hebben gestaan. Sommigen wel met een lengte van veertig meter, waarin mensen samen met het vee bivakkeerden. Deze periode in de archeologie wordt aangeduid als de Elp cultuur.
Het valt mij op, hoe de gids de nadruk legt op de betrokkenheid van de schilder – dichter Roessingh bij de gemeenschap van Elp en zijn kritiek op hoe men in die tijd met de natuur en het landschap omging. Zijn studievriend Dozy, ook schilder, kwam later in het Heidehuis wonen, maar begaf zich wat minder onder de mensen.
Onze gids blijkt op het voormalig voetbalveld van Elp nog aan atletiek- en voetbalwedstrijden te hebben meegedaan. Hier stond eens de korenmolen ‘De Eendracht’. Door concurrentie vanuit Westerbork, waar een zuivelfabriek annex korenmalerij was, is deze molen in onbruik geraakt en uiteindelijk gesloopt.
Na twee en een half uur lopen zijn we terug in Elp. Vooraf matigde ik mij aan al veel van Elp af te weten, toch heb ik vanmiddag veel opgestoken van wat ik nog niet wist!
ELP - Zaterdagavond 21 juni 2008
Oranje ten onder in Elp. Maar erger, ook in Basel! Wat jammer nou!
GROEPSFOTO JUNI 2008
Nog één week! Volgende week vrijdag 27 juni: de laatste schooldag!
KLIK RECHTBOVEN IN ONDERSTAAND DOCUMENT VOOR DE ROESSINGHSCHOOL NIEUWSBRIEF VAN VRIJDAG 20 JUNI :
ONZE VADERLANDSE GESCHIEDENIS BEGINT NIET BIJ DE BATAVIEREN
Uit: De Spiegel, Christelijk Nationaal Weekblad, Nummer 11 13 december 1958
ELP – Toen onze aardrijkskundeleraar eens een goede bui had – of mogelijk geen zin om de gebruikelijke les te geven – vertelde hij ons bij de behandeling van Drente de herkomst van de naam Ellertsveld, het zacht golvende plateau in het midden van de provincie.
De sage, die de oude Drenten om dit veld hebben gesponnen, schoot ons in eens weer te binnen, toen een bejaarde bewoner van deze vlakte vertelde over “vroeger”.
Onze schoolmeester vertelde met veel verve, dat op het Drentse plateau twee reuzen woonden, Ellert en Brammert geheten. Zij maakten er een gewoonte van reizigers in de kraag te grijpen en naar hun woning te slepen. Daar stonden twee ledikanten: een groot en een klein. Reizigers die flink uit de kluiten geschoten waren, legden zij bij voorkeur op het kleine bed. Het verschil in afmeting tussen man en ledikant hieven zij op door de man eenvoudig op maat te zagen.
De reiziger die meer in de breedte dan in de lengte was gegroeid, werd ten ruste gelegd op het grote ledikant. De reuzen hadden blijkbaar een fijn gevoel voor verhoudingen, zij het dan dat zij aan deze fijngevoeligheid uiting gaven door ingrepen, die fataal waren voor de reiziger. Want de man, die als het ware in het ledikant kon zwemmen, rekten zij uit tot zijn lengte zodanig was, dat er een evenwicht was gekomen in de afmeting van het ledikant en die van het ongelukkige slachtoffer.
Een luguber verhaal, dat een plezierige onderbreking van de schooluren was, doch dat bij niemand geloof vond. Een sage rond een naam, zoals er vele bestaan.
Welnu, over deze Ellert en Brammert kwamen wij te praten met een oude Drentse baas, ergens op de onafzienbare woeste velden, die gelukkig in Drente nog zijn te vinden.
“Ja,” zei hij, “dat Ellert en Brammert reuzen geweest zijn, is maar een verhaal.” Daarin geloofde hij kennelijk niet, doch hij was er vast van overtuigd, dat er eens twee grote sterke kerels hebben geleefd, die in deze streken door roof aan de kost kwamen en de namen Ellert en Brammert droegen. Dat stond voor hem als een paal boven water.
“Ellert en Brammert,” vertelde hij, “woonden in een heuvel, die slechts bereikbaar was via een veenbrug. Zij hadden een meisje gestolen en die heette Marijke van het Horvelderveen. Dat was een boerenmeid. Ellert en Brammert hadden haar meegenomen naar hun hol. “En nu gaat het verhaal,“ vervolgde de oude baas, “dat het meisje die kerels ook moest scheren. Toen Ellert eens weg was en zij bezig was Brammert te scheren, heeft zij hem de hals afgesneden. Zij is toen gevlucht naar de boerderij van haar vader. Vóór zij die had bereikt, kwam Ellert thuis. Hij vond daar zijn onthoofde broer, greep een bijl en zette de achtervolging in.
Ellert had Marijke bijna ingehaald, maar zij wist nog net de schuur van haar vaders boerderij binnen te gaan. Hij was door het dolle heen en wierp het meisje zijn bijl na, die met een doffe klap in de inmiddels dichtgesmeten deur terechtkwam. Marijke van het Horvelderveen heeft toen “help” geroepen en nog steeds bestaat er het dorpje Elp,” aldus de oude Drent……….
Méér over Ellert en Brammert op ellertenbrammert.nl
ELP - Dinsdag 17 juni. Bij een wederom hoge opkomst op de Oranjekampen vanavond, zal het zeker wéééér..... gaan lukken met onze Oranjeploeg! Spannend!
Valt de duisternis op d' aard', schudt gek Grietje peertjes,
Die zij in een zak vergaart, onder hare kleertjes.
Leeg is nu de hele kruin; nu maar aan het eten!
Dat ze zijn uit buurman's tuin, schijnt zij te vergeten ...
Uit: Het Drentse Prentenboekje van Louis Albert Roessingh
KLIK RECHTBOVEN IN ONDERSTAAND DOCUMENT VOOR DE ROESSINGHSCHOOL NIEUWSBRIEF VAN VRIJDAG 13 JUNI :
ELP - ZWIGGELTE - Vrijdag 13 juni 10.00 uur. Het liep vrijdagmorgen nog niet echt storm op de Brocante markt, die Henny Fouwels en haar vriendin hebben georganiseerd. Maar dit weekend kunt u op beide dagen nog terecht om te snuffelen of er iets voor uw bij zit. Het adres is Elperweg 4. Vanuit Elp richting Zwiggelte voorbij het Oranjekanaal, het eerste huis aan de rechterkant.
ELP - Zwiggelterweg vrijdag 13 juni. De kleur van de vacht van kater Jip is vandaag wel héél toepasselijk.......! Maar vanavond tijdens de wedstrijd van Oranje, ligt hij vermoedelijk al te slapen.....
ELP – Woensdagavond 11 juni in ‘De Koekoekshof’. De eerste bijeenkomst van de Klankbordgroep Natura 2000 Elperstroom. Deze vergadering volgt op de eerste publieke voorlichtingsavond op 3 april in Schoonloo. Hier is toen afgesproken, dat in het proces rondom de totstandkoming van het beheerplan voor het Elperstroom gebied de mening gehoord wordt van de belanghebbenden ten aanzien van het huidige en toekomstige gebruik.
Naast vier vertegenwoordigers van de Dienst Landelijk Gebied (DLG) zitten er vanavond 13 belanghebbenden rond de tafel waaronder: de Boermarke Elp, de Vlinderwerkgroep Drenthe; de Vrouwenvereniging Elp-Zuidveld; de Milieufederatie Drenthe; Staatsbosbeheer en de Fauna Beheer Eenheid Drenthe.
Er is één klankbordgroep die in totaal drie maal bij elkaar komt. Vanavond is een eerste verkenning met een presentatie van projectleider Christina Schipper van het DLG met een toelichting op het proces rondom het Natura 2000 Elperstroomgebied. Waarna Rienko van der Schuur van het DLG een presentatie verzorgd over het bestaand gebruik van het Elperstroom gebied en op de uitwerking van de instandhoudingsdoelen. Het bestaand gebruik wordt namelijk getoetst aan de instandhoudingsdoelstellingen. Daarna werd er gediscussieerd onder leiding van gespreksleider GertJan Elzinga.
In de tweede bijeenkomst (oktober) vindt er een toetsing plaats van de bevindingen en in de derde en laatste bijeenkomst (december) neemt men het concept beheerplan door. In september en november volgen ook nog twee publieksbijeenkomsten. Het ontwerp beheerplan wordt in december opgeleverd aan de minister.
Zie ook de eerdere berichten over het Elperstroomgebied
ELP - Westerkampen, dinsdagavond 10 juni 19.00 uur. Vanwege het zonnige vroege voorjaar wordt er door een aantal ouderen alweer een aantal weken Jeu de Boules gespeeld op de baan in de wijk Westerkampen. Op dinsdag- en donderdagavond vanaf 19.00 uur zijn er altijd wel een aantal spelers te vinden. De baan is door de bewoners van nieuw gravel voorzien, zodat er een vlak speelterrein is voor de boules. Na een aantal weken oefenen start vandaag een competitie. Als u zin heeft om mee te doen. Kom eens langs!
Spelregels Jeu De Boules
De Krant van Midden - Drenthe, woensdag 11 juni, door Ron de Vos
School Elp zoekt kinderen
ELP - Tal van kleine scholen in kleine dorpen hebben het moeilijk. Het kost ze de grootste moeite om het minimumaantal leerlingen in de lokalen te krijgen en de school in Elp, de L.A. Roessinghschool, kampt sinds enige jaren ook met dat probleem en wil daar wat aan doen met een actie/promotiedag op 18 september in en bij de school.
Schoolmanager Annette Pool, die in 2006 werd aangesteld om (met succes) de school te reorganiseren en wat zaken op orde te stellen spreekt van een zorgwekkende situatie: ‘Als we er geen leerlingen bij krijgen dan lopen we het risico dat we als school verdwijnen. De norm is 35 leerlingen en daar zitten we nu op. Maar kijkend naar de cijfers dan zitten we in oktober op 31 en dan moeten we uitstel aanvragen. Dat krijgen we wel, maar dat moet niet zo doorgaan.‘ Het zou voor de leefbaarheid in Elp eeuwig zonde zijn als de school uit 1894 de deuren moet sluiten, vindt Annette Pool: ‘Er is al genoeg weg. De kwaliteit van de school is hersteld. De inspectie is dik tevreden en de school wordt al als voorbeeld gesteld voor andere kleine scholen. Daarom gaan we een actie starten om de school te promoten. De school is het waard.‘
Kerntaken
Een ander sterk punt is de gerichtheid op de zaken die er in eerste instantie toe doen. Belangrijk met het oog op achterstallig taal- en rekenkennis bij veel leerlingen in het voortgezet en beroepsonderwijs: veel tijd besteden aan de kerntaken van de basisschool. Pool spreekt van een traditionele school: ‘We doen natuurlijk wel leuke dingen met de kinderen. Dat is ook belangrijk, maar dat doen we naast het rekenen, lezen, taal en schrijven. Zo komen kinderen ook buiten schooltijd om bijvoorbeeld voor een musical te oefenen. Het is mooi als je later goed kan tekenen, maar je zal later ook een goede factuur moeten kunnen opmaken. Het is onze taak om de kinderen voor te bereiden op het voortgezet onderwijs. Dat betekent ook huiswerk maken. Er wordt hier supergoed onderwijs gegeven. Bovendien is er op deze school aandacht voor normen en waarden. Het is een school met kleine klassen met veel individuele aandacht voor het kind, maar ook voor ouders. Aandacht op maat.‘ Het verhaal van Annette Pool is eigenlijk heel simpel. Er moeten leerlingen bij en die hoeven niet uit Elp te komen: ‘Het mooiste is als we vijftig leerlingen hebben. Dan heb je een sterke school.‘
De dorpsschool in Elp gaat mee in de vaart der volkeren en heeft in Midden-Drenthe de primeur met het gebruikmaken van digitale schoolborden. Ze zijn te zien op de grote actie- en promotiedag van de L.A. Roessinghschool. Maar er is meer, vertelt Annette Pool: ‘Er zijn allerlei activiteiten. Zo kunnen kinderen aanschuiven bij knutsellessen, er is een draaimolen en je kunt suikerspinnen eten. Kom gewoon even kijken.‘
ELP - De Westerkampen (pardon: de Oranjekampen!) maandagavond 21.00 uur. Een prachtige oranjeavond! De Westerkampers waren present bij Zwanet en Reinder om het Oranjefeest te vieren. Na het eerste doelpunt kon de avond niet meer stuk. En vooral na de voorzet van Bronckhorst voor het tweede doelpunt bleek dat het vanavond wel goed kwam met Oranje! Uiteindelijk Holland - Italie 3 - 0. Vrijdag (de 13e.....) de tweede wedstrijd van Oranje. Dat wordt weer een volle bak op de Oranjekampen! Op naar de finale!
ELP – Zondag 8 juni. Als slot van de Kunstcultuur4daagse een zonnige poëzieavond in de tuin van Ton en Trees Peters. Onder het motto ‘Drie stadsdichters in een dorp’.
Na een welkomstwoord van Ton Peters begint de avond met zang van de troubadour Egbert Meyers, een geboren Drent, onder begeleiding van zijn gitaar. Met o.m. het prachtige lied 'The Grail'.
Ton refereert aan de verschillende generaties van de stadsdichters. Egbert Hovenkamp II uit de sixties; Bart F.M. Droog uit de tachtiger jaren (de 'patatgeneratie' volgens Ton) en Rense Sinkgraven als representant van de nieuwe generatie.
Daarna draagt Egbert Hovenkamp II, de stadsdichter van Assen, voor uit eigen werk. Gevolgd door Bart F.M. Droog, stadsdichter b.d. van Groningen en gemeentedichter van Emmen. Door Ton aangekondigd als de gouden Oscar van het Drentse land….
Rense Sinkgraven, stadsdichter van Groningen, vertelt over de start van ‘De Zeuvendaagse’ in september vorig jaar in Elp. De deelnemende dichters en schrijvers waren te gast op Steinborg. Tijdens de rondleiding door huis en tuin zei de heer Stein terloops, dat mevrouw Stein piano speelt. Dat inspireerde Rense tot het volgende gedicht:
Drenthe sonate
Mevrouw Stein speelt piano.
Denkt aan nachtpauwoog, moerasviooltje,
de warme adem van het zwarte paard.
Het zachte paard.
Muziek schept de herinnering.
Meisje met gele broek
en rode regenjas.
Gekraagde roodstaart, grauwe klauwier.
De diepgang van het land.
Mais verdord als oude zonnen.
De lucht een slagschip.
Mevrouw Stein speelt piano.
De zware klanken van dit lied.
De dag gevangen.
Op het festival ‘Zomerzinnen’, a.s. zaterdag 14 juni in Veenhuizen, wordt het boek ‘De Zeuvendaagse’, samengesteld door Ton Peters & Jan Veenstra, gepresenteerd.
In de tweede helft van de avond neemt Kasper Peters de presentatie over en luisteren we andermaal naar muziek en de stadsdichters, maar ook naar gedichten van Corrie Boin, John Vorenkamp en Manja (uit Groningen met deels ook werk in het Grunnings). Het was een zeer geslaagde avond! Met dank aan Ton en Trees voor de gastvrijheid!
Kijk ook eens op:
Kunst en Cultuur 4 daagse Midden-Drenthe
Volkskrantblog van Bart F.M.Droog
Lees ook een verslag van deze avond op de site van Corrie Boin
ELP – Boerstraat, zaterdag 7 juni 13.00 uur. Er staan flink wat mensen voor de hekken te wachten. Als ze dan eindelijk open gaan nemen sommigen een spurt naar hun favoriete (?) kraam. Vanaf 9.00 uur zijn vrijwilligers in de weer geweest met het opbouwen van de kramen en het ophalen van de oude spullen uit het dorp. Er is een grote inbreng dit jaar en er wordt goed verkocht.
KLIK OP EEN FOTO EN BLADER DOOR HET GROTE ROMMELMARKT FOTOBOEK!
Zie in onderstaand filmpje hoe de veilingmeester de beste prijs weet te krijgen voor een oude emmer........
ELP - Vrijdag 6 juni. De Westerkampen is er helemaal klaar voor. Vanaf nu is het Oranjekampen! Hier is de oranjekleur in het dorp het uitbundigst aanwezig. De rest van Elp komt er schoorvoetend achteraan. Maandag zijn alle buren van de Oranjekampen uitgenodigd bij Zwanet en Reinder om de eerste wedstrijd van Holland tegen Italië gezamenlijk te bekijken in een grote oranje (..) tent in hun voortuin.
Het is 1963. Ik ben 14 jaar en fiets veel en graag in de omgeving van Utrecht. In het Panbos richting Bosch en Duin zijn golfbanen. Een voo...
