Uit de: Provinciale Drentsche en Asser Courant van juli 1923 onder de kop: ‘Een bezoek aan Elp, een aardig plaatsje’. (auteur onbekend)ELP - 'Het was op één der eerste en nog niet zoo overmatig warme Juli-dagen, dat we een bezoek aan het oude, antieke en in zijn stille eenvoud zoo eerwaardige dorp Elp brachten. Elp is een dorp dat in zijn natuur en karakter overeenkomst heeft met een Drentschen boer die zich op zijn land en bij zijn werk houdt, zich niet meer in de wereld vertoont dan dat hij noodig heeft te doen, die wars is van ijdele vertooning, van grootdoenerij, van bluffen en pralen, van zelfverheffing en van veel beweging om zich boven zijn rang te verheffen.
Elp is een dorp met een nog oud Drentsch voorkomen, eene plaats die herinnert aan Drente’s verleden en het leven der voorgeslachten, met vele huizen naar een bouworde van voor 150 à 200 jaar, met kromme straten en wegen, die het voor een onbekende bezoeker tot een doolhof maken en voor een bekende de meeste afwisseling bieden in den stand der huizen, schuren, schapenhokken en groote groene heemen. (…)
Elp heeft in zijn gebied slechts één stroompje, dat zijn oorsprong heeft bij het Zwarte Water tusschen Schoonloo en Elp in de heide, zoodat de Elper boerschap met het onderhoud van waterleidingen weinig te doen heeft. (…)
Toen wij Elp zagen, met al zijn goed onderhouden huizen naar ouden en naar nieuwe bouwtrant, zijne zwengelputten en stoetovens, zijn ongeordenden stand van huizen, zijn overschaduwde banderpleintjes en schapenstallen, en van daar een bezoek brachten aan den bekenden meesterschilder Roessingh, waar wij vriendelijk ontvangen werden om te kunnen zien wat hij van een woest perceel heide aan den rand van het dorp gemaakt heeft, toen kwam bij ons de vraag op: Hoe kon hier toch wel zoo’n echt typisch Drentsch dorp gekomen zijn, dat op verre na geen der kleine boerschappen van Drenthe is, want er staan naar schatting 120 tot 150 woonhuizen, er zijn nog twee kudden heideschapen met twee schaapsherders (waarvan één ons op verzoek voorspeld heeft dat het dien dag niet regenen zou), met eene aanzienlijke openbare school, een windkorenmolen, een logementje dat in de laatste jaren gerestaureerd en naar de eischen des tijds ingericht is, en eene vriendelijke boeren en neringdoende bevolking. (…)Bron:
Artikel: ‘Louis Albert Roessingh’ door J.B.D.H. Bolt
Tijdschrift Historische Vereniging Gemeente Westerbork
Nummer 01-1/ Maart 2001
Foto’s: Drents Fotoarchief
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.